daj się olśnić...

Mam poczucie, iż istnieje niewiele kobiet które tak naprawdę potrafią wysłuchać,przyjąć i zaakceptować komplementy które ludzie kierują w ich stronę.
Zapewne nie raz słysząc miłe słowa nie do końca wiesz jak się zachować :) Przypuszczalnie wynika to z tego, iż większa część kobiet po prostu się nie docenia i nie wie jak wielką mają wartość...

Pierwsza z grup poziom komplementacji kończy na  :

Wysłuchać. 

Przykładowa sytuacja :
Moja koleżanka pojawia się na uczelni i wygląda naprawdę zjawiskowo. Zauważam to nie tylko ja, lecz również inni zaspani ludzie. Na słowa 'pięknie wyglądasz' A. odpowiada : 'daj spokój, mam nieogarnięte włosy, nie miałam czasu na makijaż 'itd... Nie mają sensu dalsze próby uświadomienia jej, że jest naprawdę okej ponieważ przerywa nam w połowie zdania , czerwieni się i kwituje temat.
Wbrew pozorom nie jest to zachowanie szablonowo gimnazjalne. Znam wiele osób które obierają właśnie taką taktykę . Można to oczywiście psychologicznie tłumaczyć jako niedobór miłości i ciepła od rodziców, niewysłuchiwania miłych słów w domu ( np. od ojca : moja księżniczko itp. )

Przyjąć

W tej sytuacji następuje myślenie pt: 'Okej, może rzeczywiście akurat dzisiaj nieźle wyglądam, ale moje nogi w tych spodniach i tak  nie wyglądają najkorzystniej...' Lub : 'powiedział tak, bo czuje że mnie zaniedbuje...'
Czasami naprawdę cieszę się, ze wychowałam się wśród chłopaków, ponieważ łatwiej jest mi czasami ogarnąć rzeczywistość. Jeśli Ukochany mówi Ci , ze jesteś dla niego piękna to zapewne coś w tym jest ( chyba że jest wyrafinowanym manipulantem ) i naprawdę nie ma sensu analizować po raz kolejny jego słów. Przecież wystarczająco dużo czasu poświęcasz aby wyglądać naprawdę nieźle ( dla siebie i dla niego), niech nie dziwi Cię, że czasami to zauważa :)

Zaakceptować

'Skoro po raz kolejny słyszę że mam piękny uśmiech to może rzeczywiście coś w tym jest?'

Podejście z serii lepiej nie będzie! Chociaż jest to- nie ukrywajmy- trudne, zacznij wierzyć w siebie. Tylko tak na sto procent. Masz przecież tylko jedno życie, chyba nie chcesz go spędzić na umartwianiu się? :) Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Czasami warto być zdrowo egoistycznym. Pomyśl : 'moje nogi wyglądają naprawdę nieźle w tych spodniach' zamiast ' nogi są nawet okej, ale pupa do kitu...' Będzie ciężko pozbyć się takiego podejścia ponieważ wiąże się to bezpośrednio z poczuciem własnej wartości, a z tym jak wiemy, różnie bywa... Postaraj się jednak dostrzec minimalne plusy codziennego życia i zaakceptować swoją wyjątkowość i niepowtarzalność :)